Unia Europejska

Parlament europejski

Komisja Petycji Parlamentu Europejskiego w Brukseli jest oburzona.

Parlament europejskiSerwis prasowy i informacyjny rządu niemieckiego uznał pracę Komisji Petycji Parlamentu Europejskiego za zakończoną. (19.07.2008)

Zapytanie jednej z matek zamieszczone na platformie internetowej Kanclerz Niemiec Angeli Merkel zostało dopowiedziane w tak niedorzeczny i niekompetentny sposób, że zwróciło to naszą uwagę.

Nasze Stowarzyszenie zareagowało na powyższe kierując – poprzez jego Prezesa Wojciecha Pomorskiego – zapytanie do Przewodniczącego Komisji Petycji Parlamentu Europejskiego jak i do Rządu Rzeczpospolitej Polski.

Reakcje nie dały na siebie długo czekać.

Komisja Petycji Parlamentu Europejskiego w Brukseli jest oburzona.

Ostro zareagowała polska prasa.

Kanclerz broni Jugendamty – artyku? z gazety „Nasz Dziennik” 22.07.2008

Przewodniczący Komisji Petycji Parlamentu Europejskiego ostro krytykuje zachowanie Kanclerz Niemiec.

Raport komisji petycji w sprawie Jugendamt

Dokument w sprawie rzekomych środków dyskryminujących i arbitralnych podejmowanych przez organy ochrony dzieci i młodzieży w niektórych państwach członkowskich, a w szczególności przez Urząd ds . Dzieci i Młodzieży (Jugendamt) w Niemczech.

Flaga Polska Niemiecki i Europejska

Europoseł konsekwentnie walczy o dzieci

Niemieckie Jugendamty wciąż są pod lupą eurodeputowanych. Chodzi o niemieckie instytucje, nadzorujące między innymi kontakty rozwiedzionych rodziców z dziećmi. Od kilku lat nie tylko Polacy w Niemczech skarżą się, że urzędnicy zabraniają w czasie spotkań z dziećmi rozmawiał w innym języku niż niemiecki. Problemem zajmuje się Komisja Petycji Parlamentu Europejskiego, w tym jej przewodniczący poznański deputowany Marcin Libicki. To nie jest sprawa do załatwienia jednym pociągnięciem pióra, bo to nie jest problem przepisów prawnych, które można by zmienić, ale zmiany pewnej mentalności i zwrócenia uwagi na to, że ta sprawa jest pod obstrzałem opinii publicznej. To jest wywieranie nacisku politycznego – mówił Marcin Libicki w Poznaniu. Nie udało się doprowadzić do debaty plenarnej w tej sprawie. „Przygotowanie raportu zostało zablokowane przez naciski posłów niemieckich” – wyjaśnia Europoseł. Komisja Petycji zajmie jednak stanowisko w tej sprawie i przygotuje tak zwane „opracowanie”.

Komisja Petycji PE przygotuje opracowanie nt. Jugendamtów

Komisja Petycji Parlamentu Europejskiego przygotowuje opracowanie dotyczące dyskryminacyjnych działań Jugendamtów – niemieckich urzędów ds. dzieci i m?odzie?y – poinformował we wtorek w Poznaniu przewodniczący tej komisji, europoseł Marcin Libicki (PiS).

Opracowanie – według europosła – powinno był gotowe w styczniu 2009 roku.

Libicki powiedział, że od końca 2005 roku do Komisji Petycji PE wpłynęło ponad 200 petycji poruszających w różnych aspektach problem dyskryminacyjnych działań Jugendamtów.

Jego zdaniem działania Jugendamtów wykraczają poza sferę „dbałości o dobro dziecka”. Szczególnie widoczne jest to – jak mówił – w przypadku decyzji dotyczścych dzieci z rozwiedzionych małżeństw Niemców lub Niemek z osobami innych narodowości.

„Zwykle w takich wypadkach sśdy niemieckie, a także Jugendamt, znacząco uprzywilejowują niemieckiego rodzica, jednocześnie odbierając większość praw rodzicowi obcokrajowcowi. Szczególnym naruszeniem prawa europejskiego jest niedopuszczenie do możliwości tzw. spotkań nadzorowanych w języku innym niż niemiecki. Narusza to fundamentalną zasadę prawa europejskiego niedyskryminacji ze względów narodowych” – stwierdził Libicki.

Europoseł dodał, że chciał, by Komisja Petycji przygotowała raport będący podstawą do debaty plenarnej i następnie przyjęcia rezolucji PE w tej sprawie, ale – jak mówił – decyzja o podjęciu pracy nad raportem została zablokowana głównie wskutek nacisków posłów niemieckich.

„Komisja przygotuje więc tzw. opracowanie, na które nie jest wymagana zgoda wszystkich grup politycznych. Przyjęte następnie przez Komisję Petycji stanowisko stanie się narzędziem w rękach pokrzywdzonych rodziców i przedstawicieli rządów krajów UE” – powiedział Libicki.

Libicki przywołał treść jednej z petycji, która wpłynęła do jego komisji, a dotyczyła odebrania praw rodzicielskich polskiej matce i przyznania ich niemieckiemu ojcu, mimo że był on skazany prawomocnym wyrokiem sądu za posiadanie dziecięcej pornografii.

Europoseł zaznaczył, że z dokumentów docierających do jego komisji wynika, iż problem dotyczy nie tylko małżeństw niemiecko-polskich, ale także związków małżeńskich między Niemcami a Belgami, Francuzami, Włochami i Amerykanami. Według europosła prace Komisji Petycji, a także liczne informacje prasowe na temat Jugendamtów, także w prasie niemieckiej, doprowadziły w ostatnim czasie do pewnej zmiany w podejściu tych urzędów do problemu dzieci z mieszanych małżeństw.

Projekt rezolucji PE w sprawie niemieckich Jugendamtów

Projekt złożony przez Europosła Bogusława Rogalskiego

Parlament Europejski,

– uwzględniając art. 113 i 115 Regulaminu,

– uwzględniając art. 12 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w połączeniu z artykułem 21 „Niedyskryminacja” Europejskiej Karty Praw Podstawowych oraz Dyrektywą 2000/43/EC z 29 czerwca 2000r., które zakazują wszelkiej dyskryminacji ze względu na przynależność państwową, a także art. 3 przysz?ego Traktatu Lizbo?skiego, w którym zapisano, że Unia „zwalcza dyskryminację oraz wspiera ochronę praw dziecka” oraz wyszczególniono, że „w stosunkach zewnętrznych Unia przyczynia się do ochrony praw człowieka, w szczególności praw dziecka”,

– uwzględniając art. 13 pkt. 1 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską zezwalający Parlamentowi Europejskiemu na podjęcie działań zwalczających wszelkie przejawy dyskryminacji ze względu na płeć rasę lub pochodzenie etniczne w Państwach Członkowskich,

– uwzględniając artykuł 251 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w połączeniu z artykułem 7 Traktatu o Unii Europejskiej, dające Radzie możliwość do wezwania Państwa naruszającego zasady demokracji i poszanowana praw wolności do podjęcia stosownych kroków,

– uwzględniając Rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/2003 z 27 listopada 2003r. dotyczące jurysdykcji, uznawania i wykonywania wyroków sądowych w sprawach matrymonialnych i sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, zwłaszcza art. 9 dotycz?cy respektowania orzeczeń związanych z prawem do kontaktów z dzieckiem,

– uwzgl?dniaj?c art. 11 Rozporz?dzenia Rady (WE) nr 2201/2003 w po??czeniu z Konwencj? hask? z dn. 25 pa?dziernika 1980r., mówi?ce o konieczno?ci natychmiastowego powrotu dziecka bezprawnie uprowadzonego do jednego z Pa?stw Cz?onkowskich,

– uwzgl?dniaj?c Konwencj? ONZ o prawach dziecka z dn. 20 listopada 1989r wraz z protoko?ami, – uwzgl?dniaj?c Konwencj? ONZ o prawach dziecka, która gwarantuje cztery podstawowe zasady: ochrona przed wszelkimi formami dyskryminacji; zabezpieczenie interesów dziecka spraw? wagi nadrz?dnej; prawo do ?ycia i rozwoju; prawo do wyra?ania opinii,

– uwzgl?dniaj?c rezolucj? Parlamentu Europejskiego z 14 czerwca 2006r. w sprawie niedyskryminacji i równych szans dla wszystkich – strategia ramowa,

– uwzgl?dniaj?c art. 24 ust. 3 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, który mówi, ?e „ka?de dziecko ma prawo do utrzymywania sta?ego, osobistego zwi?zku i bezpo?redniego kontaktu z obojgiem rodziców, chyba, ?e jest to sprzeczne z jego interesami”, – uwzgl?dniaj?c art. 24 Karty Praw Podstawowych UE, w po??czeniu z art. 12 Konwencji ONZ o prawach dziecka, które gwarantuj? dzieciom prawo do „uczestnictwa” tak, aby brano pod uwag? ich do?wiadczenie i pogl?dy we wszystkich sprawach, które ich dotycz? oraz gwarantuj? im bezwarunkowo?? i nie ograniczanie tych praw,

– uwzgl?dniaj?c Konwencj? Hask? z 19 pa?dziernika 1996r. o jurysdykcji, prawie w?a?ciwym, uznawaniu, wykonywaniu orzecze? i wspó?pracy w odniesieniu do odpowiedzialno?ci rodzicielskiej i ?rodków ochrony dzieci,

– uwzgl?dniaj?c rezolucj? z 16 stycznia 2008 „W kierunku strategii UE na rzecz praw dziecka”, a zw?aszcza jej pkt. 29, w którym stwierdzono, ?e „strategia dotycz?ca praw dziecka musi obejmowa? „zwi?kszanie dobrobytu rodzin” oraz pkt 118, który wzywa „Pa?stwa Cz?onkowskie do zniesienia jakichkolwiek ogranicze? w stosunku do swobody kontaktów z rodzicami, wynikaj?cych z ró?nicy narodowo?ciowej, w szczególno?ci dotycz?cych wyboru innego j?zyka rozmowy ni? j?zyk urz?dowy danego kraju i uwa?a, ?e zniesienie ogranicze? w stosunku do rodzin wielonarodowych w wypadku konfliktu rodziców powinno oznacza? pe?n? swobod? rozmowy w wybranym przez dziecko i rodzica j?zyku”,

– uwzgl?dniaj?c O?wiadczenie Pisemne z dn. 13 listopada 2007r. „Dyskryminacja i wykluczenie spo?eczne dzieci ‘dys-‘” nakazuj?ce szczególne traktowanie dzieci dotkni?tych ró?nego rodzaju dysfunkcjami,

A. maj?c na uwadze opini? przedstawiciela Komisji Europejskiej, który 30.01.2007r. podczas posiedzenia Komisji Petycji Parlamentu Europejskiego stwierdzi?, ?e niemieckie Jugendamty poprzez swoj? dzia?alno?? ?ami? artyku? 12. Traktatu Ustanawiaj?cego Wspólnot? Europejsk?, który zakazuje wszelkiej dyskryminacji ze wzgl?du na przynale?no?? pa?stwow?,

B. maj?c na uwadze opini? Leonarda Orbana, Komisarza ds. Multilingualizmu, który wskazuje na jedynie pozytywny wp?yw bilingualizmu na rozwój dziecka – list z dn. 10.01.2008r.: „Komisja Europejska jest pozytywnie nastawiona w kwestii dwuj?zyczno?ci i wychowania wieloj?zykowego i rozpoznaje je jako wa?ne komponenty europejskich projektów i dialogu mi?dzy kulturami”,

C. maj?c na uwadze wydan? przez Komisj? Europejsk? „Now? strategi? ramow? wieloj?zyczno?ci”, w której zapisano: „J?zyk jest najbardziej bezpo?rednim sposobem wyra?ania kultury (…) Wspólnota po??czona z szacunkiem dla indywidualizmu, otwarto?? wobec innych kultur, tolerancja i akceptacja innych kultur, szacunek dla j?zykowej ró?norodno?ci to g?ówne warto?ci Unii Europejskiej”, w po??czeniu z opini? o wieloaspektowych korzy?ciach z multilingualnego wychowywania m?odzie?y (Raport EAC 89/04),

D. maj?c na uwadze wydany przez Uni? w zwi?zku z pracami nad dokumentem „W kierunku strategii UE w sprawie praw dziecka” – „Wst?pny spis dzia?a? UE wp?ywaj?cych na prawa dzieci”, a zw?aszcza pkt. 1.5 mówi?cy o konieczno?ci wys?uchania dziecka w post?powaniu tocz?cym si? w jego sprawie, w szczególno?ci w sprawach s?dowych dotycz?cych uprowadzenia za granic? oraz pkt 1.6 mówi?cy o konieczno?ci zabezpieczenia kontaktów z obojgiem rodziców,

E. maj?c na uwadze raport organizacji Freshfields Bruckhaus Deringer “Przegl?d realizowania II Regulacji Brukselskiej w stosunku do rodzicielskich uprowadze? dzieci”, z dn. 31 pa?dziernika 2006r., w którym zapisano „(…) w wielu Pa?stwach Cz?onkowskich zaobserwowano z?amanie praw dziecka do obojga rodziców oraz prawa do uczciwego procesu rodzica-obcokrajowca”, a nast?pnie opisano przyk?ady 12 uprowadze? rodzicielskich, z czego siedem to porwania do Niemiec,

F. maj?c na uwadze „Deklaracj? z Bambergu”, przyj?t? w ramach mi?dzynarodowego sympozjum „Niemieckie urz?dy opieki nad nieletnimi a Europejska Konwencja Praw Cz?owieka” pod przewodnictwem Annelise Oeschger, przewodnicz?cej NGOs (Bamberg, 20/21 pa?dziernika 2007r.), a z?o?onej w Komisji Petycji PE, w której zapisano odno?nie niemieckich Jugendamtów: „zamiast podejmowania dzia?a? umo?liwiaj?cych szybki powrót dziecka do rodziców, jest ono od nich izolowane i oddalane poprzez bezpo?redni wp?yw i odwlekanie procesu przez urz?dy opieki nad nieletnimi i s?dy; (…) rodzice s? cz?sto pozbawiani uprawnie?, które im przys?uguj? nawet po odebraniu prawa do opieki nad dzieckiem (np. kontakt ze szko??, prawo do kontaktu z dzieckiem, udzielanie zgody na zabiegi medyczne, kszta?towanie stosunku do religii); (…) w wielu przypadkach rodzice nie mog? porozumiewa? si? z dzie?mi w j?zyku ojczystym, a z?amanie zakazu u?ycia tego j?zyka przez dzieci prowadzi do stosowania kar cielesnych”,

G. maj?c na uwadze wyst?pienie podczas posiedzenia Komisji Petycji PE p. Gili Schindler (07.06.2008r.), która przyzna?a w imieniu Rz?du RFN, ?e Jugendamt w Hamburgu nie dzia?a? zgodnie z prawem zakazuj?c u?ywania podczas spotka? ojca z dzieckiem j?zyka polskiego: „Pan Pomorski chcia? ze swymi córkami – tak jak zwykle – rozmawia? w j?zyku polskim. Jugendamt odrzuci? powy?sze przy u?yciu argumentacji nie do obrony oraz upiera? si? przy u?ywaniu j?zyka niemieckiego. Pana Pomorskiego spotka?o tym samym bezprawie, poniewa? post?powanie Jugendamtu nie by?o ani prawid?owe ani prawne. Bardzo mi przykro, ?e tak si? sta?o. (…)W przeciwie?stwie do powy?szego Jugendamty nie maja uprawnie?, które zezwala?yby im na ingerencj? w prawa rodzicielskie. Zamiast tego ich zadaniem jest dzia?alno?? przy praktycznym stosowaniu postanowie? z zakresu spraw s?dowo-rodzinnych”,

H. maj?c na uwadze dalsze zwi?kszanie kompetencji Jugendamtów przez centralne w?adze Niemiec, czego dowodem jest nowelizowanie zapisu w artykule 6. Konstytucji Republiki Federalnej Niemiec, który stawia pa?stwo w roli tzw. pierwszego rodzica: „Ka?de dziecko ma prawo do rozwoju i rozwijania jego osobowo?ci, do wolnego od przemocy wychowania i do szczególnej ochrony przed przemoc?, zaniedbaniem oraz wyzyskiem. Wspólnota pa?stwowa szanuje, chroni i promuje prawa dziecka oraz jest odpowiedzialna za warunki ?ycia odpowiadaj?ce potrzebom dziecka”,

I. maj?c na uwadze wypowied? Brigitte Zypries, Federalnej Minister Sprawiedliwo?ci, wyra?aj?c? akceptacj? ?amania prawa dziecka do wyboru j?zyka w jakim komunikuje si? z rodzicem: „wychowanie dwuj?zyczne, oboj?tnie z jakim jeszcze j?zykiem jest ono powi?zane, jest w Niemczech bardzo cenione i wspierane. Jednak?e mog? zdarzy? si? pojedyncze przypadki, gdzie dwuj?zyczne wychowanie nie jest zgodne z dobrem dziecka. W przypadku takim, zadaniem s?dów jest – po z?o?eniu odpowiedniego wniosku – rozwa?enie, jak ma dalej przebiega? wychowywanie dziecka”,

J. maj?c na uwadze fakt, ?e Jugendamty nie podlegaj? ?adnej centralnej w?adzy zwierzchniej i pozostaj? w jurysdykcji jedynie w?adz lokalnych, co rodzi patologie,

K. maj?c na uwadze ?amanie praw cz?owieka i praw dziecka w wielu jednostkowych przypadkach, ?wiadcz?cych o istnieniu zgeneralizowanego systemu odbierania dzieci rodzicom nie-niemieckim, a polegaj?cym na celowym dobieraniu (fa?szywych lub spreparowanych) faktów ?wiadcz?cych o rozchwianiu emocjonalnym rodzica nie-niemieckiego lub o jego karalno?ci kryminalnej, jak to ma miejsce w sprawie m.in.:

* Sabine Vander Elst, ob. Belgii, która w grudniu 2003r. zaocznie straci?a prawa rodzicielskie wobec 8-letniej wówczas córki, uprowadzonej przez ojca, ob. Niemiec, do Lamperheim i zatrzymanej w Niemczech przy pomocy urz?dników Jugendamt i s?du, który zas?ania? si? „niemo?liwo?ci? ustalenia adresu zamieszkania matki dziecka”, aby uniemo?liwi? jej udzia? w rozprawach; Jugendamt w Lamperheim sporz?dza niekorzystn? dla matki analiz? jej stanu psychicznego bez ?adnego kontaktu z ni?, wyja?niaj?c, ?e „do raportu nie jest potrzebny kontakt z matk?, je?li ona nie mówi po niemiecku”; w trakcie spotkania matki i dziecka (pod nadzorem pracownika Jugendamt) matka nie mo?e u?ywa? j?zyka francuskiego; urz?dnicy centralni RFN, do których matka kieruje pro?by o pomoc nie odpowiadaj? na nie „z powodu jej s?abej znajomo?ci j?zyka niemieckiego”; matka jest ca?kowicie izolowana od dziecka od ok. 5 lat;

* Pascala Gallez, ob. Belgii, który w 1998r. straci? prawo do opieki nad 6-letnim wówczas synem, uprowadzonym przez jego matk?, ob. Niemiec i zatrzymanym na terenie RFN przy pomocy s?du; s?d przyznaje matce wy??czne prawa rodzicielskie na podstawie „fait accompli” (fakt dokonany) porwania i manipulowania dziecka; s?dy w Niemczech przeci?gaj? od 2002r. rozpraw? o prawo do widze? ojca i syna, akceptuj?c jednocze?nie dalsze manipulowanie dziecka przez matk?; s?d akceptuje tak?e zmian? nazwiska dziecka na panie?skie nazwisko matki, bez powiadomienia o tym ojca, motywuj?c t? decyzj? „dobrem dziecka”; ojciec jest ca?kowicie izolowany od dziecka od ok. 11 lat;

* Wojciecha Pomorskiego, ob. Polski i Niemiec, który w 2003r. straci? kontakt z dwoma córkami; s?d w Hamburgu sankcjonuje prawnie uprowadzenie dzieci przez ich matk? (ob. Niemiec) i wyznacza ojcu spotkania pod nadzorem „aby nie porwa? dzieci do Polski”; Jugendamt w Hamburgu zabrania u?ywania w trakcie spotka? j?zyka polskiego, a po prote?cie ojca, odwo?uje je; Jugendamt Hamburg Bergedorf wydaje opini? (pismo z dn. 29.01.04), ?e: „z fachowo-pedagogicznego punktu widzenia trzeba zaznaczy?, ?e nie le?y w interesie dzieci aby podczas spotka? nadzorowanych pos?ugiwano si? j?zykiem polskim. Promowanie j?zyka niemieckiego mo?e by? dla dzieci jedynie korzystne, poniewa? wzrastaj? w tym kraju, tu chodz? lub b?d? chodzi? do szkó?”; Jugendamt pomaga matce uciec w 2004r. z dzie?mi do Austrii, gdzie obecnie przebywaj? pod nieznanym adresem; ojciec jest ca?kowicie izolowany od dzieci od niemal 5 lat;

* El?biety Palmer, ob. Polski, która od 2001r. walczy w imieniu swojego syna o równe prawo do nauki; mimo obowi?zku nie zorganizowano dla wracaj?cego 2001r. z Polski dziecka dodatkowego kursu j?zyka niemieckiego a nast?pnie oceniano poziom jego znajomo?ci; Jugendamt i wydzia? ds. szkolnictwa Rz?du Górnej Frankonii nie uznaje polskich za?wiadcze? o stanie zdrowia oraz poziomie rozwoju intelektualnego ch?opca i systematycznie wysy?a go do szko?y dla dzieci g??boko i psychicznie upo?ledzonych (Heilpädagogisches Zentrum) lub na stronniczo przeprowadzane testy psychologiczne, w wyniku których dochodzi, u cierpi?cego na g??bok? wad? serca dziecka, do masywnych blokad psychologicznych, a nast?pnie do serii zagra?aj?cych jego ?yciu ataków kardiologicznych o pod?o?u psychosomatycznym; mimo wyra?nych przeciwwskaza? lekarskich ch?opiec jest wysy?any do pracy w upale, co skutkuje kolejnym silnym zaburzeniem pracy serca; Jugendamt w maju 2006r., naciskaj?c na lekark? ch?opca, prowokuje decyzj? o konieczno?ci umieszczenia go w szpitalu psychiatrycznym z powodu „zbyt emocjonalnego kontaktu syna z matk? i rodzin?”; ch?opcu od 6 lat odmawia si? prawa do nauki w ogólnodost?pnej szkole, a rodzin? szykanuje wysokimi karami finansowymi i nieuznawaniem zwolnie? lekarskich ch?opca;

* El?biety Nyks (ob. Polski) i Zenona Nyks (ob. Polski i Australii), którym odebrano ?miertelnie chor? córk? i doprowadzono do ?mierci starszego syna; w 2003r. zdiagnozowano u dzieci pa?stwa Nyks mukowiscydoz?, a od stycznia 2006r. Jugendamt nalega oraz systematycznie zastrasza i szykanuje rodziców, aby zrzekli si? praw do dzieci i zgodzili si? na umieszczenie ich w rodzinie zast?pczej; wobec ich oporu w lutym 2006r. urz?dnicy Jugendamt przy pomocy policji uprowadzaj? dzieci do Kliniki w Stuttgarcie a nast?pnie w Waden, uzyskuj?c jednocze?nie s?dowe ograniczenie praw rodzicielskich (rodzice nie mog? decydowa? o stronie medycznej ani miejscu pobytu chorych dzieci); odebrane po d?ugiej walce dzieci wracaj? do domu, ale wkrótce, 28.04.2006 r., w Instytucie Matki Dziecka w Warszawie, umiera syn pa?stwa Nyks; w opinii lekarskiej wskazano na „zaniedbania, brak leczenia i skrajne wyniszczenie organizmu dziecka”; po powrocie rodziny do Niemiec Jugendamt odbiera drugie dziecko rodzicom; zgodnie z postanowieniem s?du rodzice mog? widywa? ?miertelnie chor? córk? przez trzy godziny co dwa tygodnie, a wszelkie próby jej odzyskania s? torpedowane przez Jugendamt;

* Cedrica Crouzatier, ob. Francji, który w 2006r. straci? kontakt z pi?ciorgiem dzieci (w wieku: 11 lat, 9 lat, 5-letnie bli?ni?ta i 1,5 roku); kiedy matka dzieci wnosi pozew rozwodowy w spraw? w??cza si? Jugendamt, który sporz?dza niekorzystny dla ojca raport o jego stanie psychicznym, bez ?adnego kontaktu z nim; powstaje tak?e podobny raport o stanie zdrowia najstarszego syna (16 lat), który za ojcem wyje?d?a do Francji; Jugendamt sporz?dza nieprawdziwe raporty o stanie psychologicznym pozosta?ych dzieci, na co te skar?? si? ojcu podczas rozmów telefonicznych; ojciec mimo braku decyzji s?du nie ma kontaktu z dzie?mi;

* Christiana Rost (ob. Niemiec) i Suphon Rost (ob. Tajlandii), którym Jugendamt uprowadzi? córk? i umie?ci? j? w domu dziecka, opieraj?c si? na niesprawdzonych oskar?eniach o wykorzystywaniu seksualnym dziecka, mimo ?e rodzice podczas rozpraw s?dowych wskazywali na symptomy choroby ADHS u dziecka; w marcu 2005r. na podstawie podejrze? matki jednej z kole?anek dziewczynki urz?dnicy Jugendamt zabieraj? dziecko ze szko?y i fa?szywie podaj?, ?e samo si? do nich zg?osi?o w poszukiwaniu pomocy; przez pó? roku urz?dnicy blokuj? jakiekolwiek kontakty mi?dzy rodzicami a dzieckiem, a po wyznaczeniu spotka? pod nadzorem nakazuj? rodzicom podpisanie dokumentu o tre?ci, m.in.: „J?zykiem u?ywanym podczas trwania kontaktu jest j?zyk niemiecki”; s?d nie bierze pod uwag? dowodów dostarczanych przez rodziców i, zgodnie z wnioskiem Jugendamtu, pozbawia ich praw rodzicielskich; w grudniu 2007r. kolejna ekspertyza psychologiczna wykazuje istnienie „szerokiego spektrum symptomów ADHS” i wyklucza mo?liwo?? wykorzystywania seksualnego dziecka, mimo to rodzice do dzisiaj nie odzyskali córki,

L. maj?c na uwadze liczb? ponad 250 skarg z?o?onych w Komisji Petycji Parlamentu Europejskiego przez poszkodowanych przez niemiecki Jugendamt rodziców ró?nych narodowo?ci, którzy pot?piaj? metody przez ten urz?d stosowane,

1. wyra?a powa?ne zaniepokojenie dzia?alno?ci? istniej?cej na terenie jednego z Pa?stw Cz?onkowskich instytucji, która funkcjonuje nieprzerwanie od 1939r., kiedy to by?a odpowiedzialna za czysto?? rasow? dzieci, obywateli Niemiec, a która w czasach obecnych, dzia?aj?c cz?sto wbrew interesowi dziecka, izoluje je od rodzica b?d?cego obcokrajowcem,

2. pot?pia dzia?ania Jugendamtu nosz?ce znamiona dyskryminacji ze wzgl?du na przynale?no?? narodow? i pa?stwow?,

3. pot?pia zakazywanie oraz ograniczanie kontaktów rodziców i dziecka w j?zyku ojczystym jednego z rodziców, nie b?d?cego Niemcem,

4. pot?pia wspieranie przez Jugendamty tzw. rodzicielskich uprowadze? dzieci do Niemiec, w celu stworzenia tzw. fait accompli utraty kontaktu z drugim rodzicem i przymusowej asymilacji w Niemczech,

5. pot?pia nieuzasadnione wnioski o ograniczenie praw rodzicielskich, kierowane przez Jugendamty do s?dów rodzinnych w stosunku do rodziców b?d?cych obcokrajowcami,

6. zach?ca do wychowywania dzieci w duchu wielokulturowej i wieloj?zycznej Europy,

7. wzywa Rz?d Republiki Federalnej Niemiec do po?o?enia kresu dyskryminacyjnym praktykom niemieckiego Urz?du ds. Dzieci i M?odzie?y – Jugendamt oraz dostosowania prawa wewn?trznego RFN w tym zakresie do prawa wspólnotowego, a w szczególno?ci do art. 12 Traktatu Ustanawiaj?cego Wspólnot? Europejsk?, mówi?cego o zakazie wszelkiej dyskryminacji ze wzgl?du na przynale?no?? pa?stwow?, a tak?e do dyrektywy 2000/43/EC w sprawie stosowania zasady równego traktowania osób bez wzgl?du na pochodzenie rasowe lub etniczne, która mia?a zosta? wdro?ona w Pa?stwach Cz?onkowskich do 19.07.2003r.,

8. zobowi?zuje swojego przewodnicz?cego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz Rz?dowi Republiki Federalnej Niemiec.

W sprawie dyskryminacji ze wzgl?du na pochodzenie

O?wiadczenie pisemne z?o?one przez europos?a Bogus?awa Rogalskiego

Parlament Europejski

– uwzgl?dniaj?c art. 116 Regulaminu

– uwzgl?dniaj?c art. 12 Traktatu Ustanawiaj?cego Wspólnot? Europejsk?, art. 21 Europejskiej Karty Praw Podstawowych

– uwzgl?dniaj?c art. 24 Karty Praw Podstawowych

A. maj?c na uwadze opini? Komisji Europejskiej stwierdzaj?c? stosowanie praktyk dyskryminacyjnych przez niemieckie Urz?dy ds. Dzieci i M?odzie?y Jugendamt

B. maj?c na uwadze nagminne ?amanie Praw Cz?owieka przez ich urz?dników, ograniczaj?cych lub zakazuj?cych kontaktów ze swoimi dzie?mi rodzicom-obcokrajowcom, którzy rozwiedli si? z niemieckim wspó?ma??onkiem oraz wspieraj?cych rodzicielskie uprowadzenia dzieci

C. maj?c na uwadze liczb? oko?o 250 skarg przeciwko Jugendamtowi z?o?onych w Komisji Petycji

1. pot?pia dzia?ania Jugendamtu nosz?ce znamiona dyskryminacji ze wzgl?du na pochodzenie

2. pot?pia zakazywanie oraz ograniczanie kontaktów rodziców z ich dzie?mi w j?zyku ojczystym jednego z rodziców, b?d?cego obcokrajowcem

3. stwierdza, i? wychowanie zgodne z nakazami Jugendamtu prowadzi do ksenofobii, nietolerancji i dyskryminacji rasowej oraz narodowo?ciowej

4. stwierdza, i? wychowanie wieloj?zyczne i wielokulturowe wp?ywa jedynie pozytywnie na ich rozwój i jest zgodne z duchem Unii Europejskiej

5. wzywa Komisj? Europejsk? do zdecydowanej reakcji w tej sprawie w celu zapobie?enia dalszej dyskryminacji rodziców b?d?cych obcokrajowcami

6. zobowi?zuje swojego Przewodnicz?cego do przekazania niniejszego o?wiadczenia wraz z nazwiskami sygnatariuszy rz?dowi Niemiec, Komisji i radzie Europejskiej